1 O Miłości mej miłości,
pożądany Zbawco mój,
bierzesz z szczerej swej litości
hańbę moją grzech i znój.
Dla mnie męki wycierpiałeś,
gdyś się na ofiarę kładł
i niewinną krwią wyrwałeś
z potępienia cały świat.
2 O Miłości, coś w Ogrójcu
wylewała gorzkie łzy,
coś cię użalała Ojcu,
gdy Cię otoczyli źli.
Miłości, co wolę własną
do Ojcowskich kładziesz rąk,
a gdy oczy Twoje gasną,
świat wybawiasz z wiecznych mąk.
3 O Miłoesci, coś do łona
wzięła mnie i do swych rąk
i coś przeszła nieskażona
przez dolinę pełną trwóg.
Coś mnie Ojcu przywróciła,
bym oglądał wieczny dzień,
modły za mnie zanosiła
do ostatnich życia tchnień.
4 O Miłości, coś znosiła
za mnie mąk okropnych żar,
coś na krzyżu mi zdobyła
wiecznie trwały życia dar.
Za Twą krew i za Twe rany
cóż Ci zdołam za nie dać?
W Twej miłości zachowany
śmierci się nie będę bać.
5 O Miłości zasmucona
wielką oziębłością mą,
póżniej w zimny grób złożona;
usta me Ci dzięki ślą.
Dzięki żeś się poświęciła,
abym był na wieki żyw,
dzięki żeś mnie wprowadziła
do ojczyzny rajskich niw.
Text Information | |
---|---|
First Line: | O Milości mej milości |
Title: | O Milości mej milości |
German Title: | O du Liebe meiner Liebe |
Author: | Elisabeth von Senitz, d. 1679 |
Language: | Polish |
Publication Date: | 2002 |
Topic: | Rok kościelny: Czas pasyjny |
Tune Information | |
---|---|
Name: | HERZ UND HERZ VEREINT ZUSAMMEN |
Key: | F Major |
Source: | XVII w.; Bamberg, 1732; Hernaag ok., 1735 |