1 ആഴി പോൽ വൻ സ്നേഹം ഇതാ,
ദയയോ പ്രളയം പോൽ!
ജീവനാ-ഥൻ വീണ്ടെടുപ്പായ്,
ചൊരിഞ്ഞു ദിവ്യ രക്തം.
മറക്കാ തൻ സ്നേഹമെന്നും,
മറക്കാ തൻ സ്തുതിയെ-
നിത്യമായും വാഴ്ത്തിപ്പാടും,
രക്ഷകാ എൻ യേശുവേ!
2 ഗോൽഗോഥാ മലമുകളിൽ,
രക്തത്തിൻ ഉറവയായ്,
അണപൊ-ട്ടി ദൈവ കൃപ,
അലതല്ലി ആഴിപോൽ!
കാരുണ്യം പരന്നൊഴുകി,
മേലിൽ നിന്നും ചൊരിഞ്ഞു,
സ്വർഗ്ഗ നീതി സമാധാനം
പാപ ലോ-കത്തെ പുൽകി!
3 നിൻ സ്നേഹം നൽകെനിക്കെന്നും,
നിന്നെ എന്നും സ്നേഹിപ്പാൻ,
നിൻ രാജ്യം തേടീടാൻ എന്നും,
നിന്നെ എന്നും സ്തുതിപ്പാൻ.
നീ താനെൻ മഹത്വമെന്നും,
കാണുന്നില്ല മറ്റൊന്നും,
ശുദ്ധനായ് നീ എന്നെ മാറ്റി,
ഞാനപ്പോൾ സ്വതന്ത്രനായ്!
4 നയിക്കൂ നിൻ സത്യ പാതെ,
നിൻ ആത്മ വചനത്താൽ,
നിൻ കൃപ മതിയെനിക്കു,
നിന്നിൽ ഞാൻ ആശ്രയിക്കും.
ചൊരിക നിൻ പൂർണ്ണതയെ,
സ്നേഹവും നിൻ ശക്തിയും,
അളവെന്ന്യേ നിർലോഭമായ്,
ഹൃത്തിനെ ആകർഷിപ്പൂ!
Source: The Cyber Hymnal #14444