Zbawco uwielbiony

1 Zbawco uwielbiony!
Chwałą uwieńczony!
Dzieło swe skończyłeś,
śmierć już zwyciężyłeś!
Teraz światło w niebie
opromienia Ciebie.

2 Wieczne jest, o Panie,
Twoje panowanie.
Patrzysz z tronu swego
na mnie skruszonego,
krzepiąc mnie swoimi,
dary duchowymi.

3 Zewsząd ludy spieszą
niezliczoną rzeszą
w wierze i ufności,
i w swych serc szczerości,
Słowo Twe spełniając,
Ciebie wychwalając.

4 W życia utrapieniu,
w nędzy i cierpieniu,
w smutku, żalu, znoju
z łaski Twej—pokoju
w duszy swej doznają
i pociechę mają.

5 Wzrok ich jest zwrócony
w te nadziemskie strony,
gdzie jest Twe mieszkanie,
Zbawco nasz i Panie!
Z Tobą wciąż złączeni
pragną być zbawieni.

6 Wejrzyj na nas, ,anie,
okaż zlitowanie
nad sługami swymi…
ucyń nas godnymi
Twego uczestnictwa,
zasług Twych dziedzictwa.

Source: Śpiewnik Ewangelicki: Codzienna modlitwa, pieśń, medytacja, nabożeństwo #210