1 Spełniło się! Po ciężkim boju
swe oczy zamknął Jezus mój.
Już leży ciecho, śpiąc w pokoju
pokoju i zbawienia zdrój.
Noc śmierci chłonie serce me,
o, wielka rzecz: spełniło się!
2 Oniemiał Ten, co Słowem swany,
przestało wierne serce bić;
i w grób kamienny pochowany;
najwyższej mocy pękła niec,
najświętsze życie w śmierci śnie,
o, prawda to: spełniło się!
3 Spełniło się!—Niech nam te słowa
w sumienia grzeszne wiarę tchną,
by przez nie pękła serc okowa,
bośmy zawieni Syna krwią.
Złamane piekła moce złe
od słodkich słow spełniło się!
4 O Jezu, moje ukochanie,
mieć pragnę ciebie w świętej czci;
w mym sercu spocznij, drogi Panie,
i zostań w nim o wszystkie dni,
bo zawsze mieć pociechę chcę
Twych słów, że już spełniło się!
5 Dlatego już się nie zatrwożę,
gdy kiedyś ten opuszczę świat;
obstąpią mnie anioły Boże,
otwarte niebo ujrzę rad
i ufam, że tam przyjmą mnie,
boś, Jezu, rzekł: spełniło się!
Source: Śpiewnik Ewangelicki: Codzienna modlitwa, pieśń, medytacja, nabożeństwo #160