Powstań, duszo, z nieprawoṡci

1 Powstań, duszo, z nieprawości,
póki trwa czas cierpliwości,
powstań ze swej ospałości.

2 Wspomnij na to, żeś zgrzeszyła,
Zakon Pański przestąpiła,
na karanie zasłużyła.

3 Lecz Bóg ciebie umiłował,
Syna swego ci darował,
przezeń łaskę swą zwiastował.

4 Chrystus chcąc odkupić ciebie,
w poniżeniu i w potrzebie
żył i na śmierć wydał siebie.

5 Pomnij na to, duszo miła,
strzeż się, abyś nie grzeszyła,
lecz pobożnie odtąd żyła.

6 Pmnij, że ty dnia sądnego
musisz sprawę zdać z wszystkiego,
coś czyniła czasu tego.

7 Wszystko tam na jawie stanie,
nie pomoże ukrywanie
ani usprawiedliwianie.

8 Któż zastąpi cię w tej dobie?
Kto łaskawym będzie tobie?
Chrystus!—Jego zjednaj sobie.

9 Idź do Niego w prawej wierze,
spój w miłości się z Nim szczerze,
On od zguby cię ustrzeże.

10 Tak jak On czyń wolę twego
Ojca w niebie łaskawego,
a nie spotka cię nic złego.

11 Boże, pomóż pokutować,
Ciebie słuchać i miłować,
ufność w łasce Twej zachować.

Source: Śpiewnik Ewangelicki: Codzienna modlitwa, pieśń, medytacja, nabożeństwo #433