1 W zieleń dzień ten strójcie,
kwiaty rozwypujcie,
już ofiary czas@
Łaski Duch się zbliża
i ku nam się zniża,
chce być pośród nas!
Przyjmcie Go, On łaską swą,
swym zbawienim serca przejmie
i z nich troski zdejmie.
2 O Pocieszycielu,
łask Poręczycielu
w czasach pełnych trwóg!
W dni naszego znoju
Dawcą Tyś pokoju,
mocny, radny Bóg!
Daj nam sił, by zbór z nich żył;
niech nas krzepią wciąż bez miary
Twoje szczodre dary.
3 Duch w nas niech ożywa,
gdy Jezusa wzywa,
Ty go podnoś wzwyż!
Zastąp nas wzdychaniem,
gdy przed Bogiem staniem—
Ty się wpierw tam zbliż!
Skarbie dusz, bądź przy nas tuż!
Niech z nas nikt się nie zachwieje,
choć i wróg szaleje.
4 Niechaj zrasza z góry
Kościół Twój i zbory
błogosławieństw zdrój.
Z niego niech strumienie
spłyną na nasienie—
gdzie padł zasiew Twój,
by z Twych słów rósłowoc zdrów,
a w dzień żniwa niechaj wszędzie
plon stokrotny będzie.
5 Niech Twój ogień p-ɵnie,
niechaj nas pochłonie
Twej miłości żar!
Obyś, wietrze cichy,
odkrył nasze grzechy
i je wszystkie starł!
W ciało, w krew nam bojaźń wkrzew,
byśmy w jarzmo, cośmy zdjęli,
znów się nie wprzęgnęli!
6 Póki żyć tu mamy,
niechaj pamiętamy,
żeśmy własność Twa!
I że z dobrej roli,
według Stwórcy woli,
plon w nas rosnąć ma!
Aż nas sam zawiedziesz tam,
gdzie będziemy w wiecznej wiośnie
służyć Mu radośnie.